Pokój i nawrócenie

Słowo rozważanie nie jest używane jednolicie w środku literaturze chrześcijańskiej. Może mienić się to samo, co medytacja czy zagłębianie się wewnątrz myślach a ma na myśli wtedy medytowanie o czymś. Tutaj słowa rozmyślanie używamy wyłącznie na wskazanie chrześcijańskiej bezprzedmiotowej formy modlitwy. Nie chodzi przenigdy o medytowanie powyżej jakąś treścią. Jest to względnie forma doświadczenia ponadto aktywnymi siłami naszej potocznej świadomości. Słowo "zaduma" pochodzi spośród łaciny. "Contemplari" znaczy "zobaczyć". tutaj. Celem jest wgląd w siebie samego, widzenie tego, co boskie do wnętrza nas oraz stworzeniu do wnętrza postaci uwewnętrznienia innymi słowy doświadczenia udawanie naszymi intelektualnymi możliwościami. Kontemplacja jest właściwie stanem doznawania aniżeli stanem aktywnego działania. Tego stanu negacja logiczna jest dozwolone nauczyć, jednakowoż właśnie wzbudzić. Dlatego osoby praktykujące kontemplację, bodaj na początku, potrzebują duchowo doświadczonego człowieka, który je poprowadzi, również od czasu którego iskra być może przeskoczyć, ażeby w środku uczniu, do wnętrza uczennicy rozniecić ten w pojedynkę ogień. Zadatki aż do tego są wrodzone każdemu człowiekowi. W kontemplacji jest dozwolone wyróżnić kwartet fazy:1. Modlitwa jako podejście do kontemplacji. 2. Doznanie własnego bycia - modlitwa spokoju. 3. Doświadczenie oświecenia. 4. Wcielenie doświadczenia oświecenia.Pierwsze dwaj fazy dadzą się osiągnąć przez każdego człowieka zdrowego fizycznie również psychicznie. Prowadzą one do stanu wielkiego spokoju i głębokiego pokoju. W religijnym obszarze nazywa się ów talia "modlitwą spokoju". Jako proste egzystencja do wnętrza obecności Boga. Jest to położenie kontemplacji. Człowiek patrzy do wnętrza swoje własne bycie. Doświadcza w ten rodzaj Boga bliżej zaś głębiej aniżeli przy modlitwie ustnej to znaczy rozważającej. "Modlitwa spokoju" wpływa zwykle silnie na osobowość. Jednakże negacja logiczna chodzi po tej stronie do tej pory o mistyczny sytuacja we właściwym sensie. Ten pojawia się nie prędzej wewnątrz fazie trzeciej tudzież czwartej. Mistyczny poziom przydarza się człowiekowi: nie jest dozwolone go wywołać aktem woli, aczkolwiek ledwie szykować przy użyciu trening modlitwy. Ten, komu dane jest wpakować się aż do tej przestrzeni, ten na nowo doświadcza, co owo znaczy, kochać Boga ze wszystkich sił. Bóg samodzielnie daje takiemu człowiekowi nowe siły, z wykorzystaniem którym przypadkiem on lubić Boga. W praktyce te kwartet kroki negacja logiczna występują samodzielnie, jednak krzyżują się także zachodzą na siebie.Wspinając się raz po raz wyżej w swych duchowych pragnieniach, człek odkrywa kontemplację jako rzeczywistość nie lecz wciąż możliwą na rzecz siebie, tymczasem a sobie zadaną. Pragnąc odparować na taki gatunek łaski szuka sposobów pogłębienia swej modlitewnej formacji, oraz stylu życia, który by odpowiadał wewnętrznym natchnieniom.W historii myśli kontemplacyjnej stawiano sobie testowanie, na do tego stopnia homo sapiens o własnych siłach, przypuszczalnie wyprzedzić bramę kontemplacji. Mówiono o tzw. kontemplacji nabytej, w odróżnieniu odkąd wlanej. Tę pierwszą można by określić modlitwą prostego spojrzenia, czy też też modlitwą głębokiego milczenia, dokąd pokoju dostępują negacja logiczna ledwo psychologiczne, toż także głębsze warstwy bytu. Główną rolę odgrywa miłosna wiara. W niej oświetlony psychika mocą Ducha Świętego zaczyna głębiej odkrywać rzeczywistość. Jak stwierdza Gaudium et spes: Dzięki darowi Ducha Świętego dochodzi istota ludzka za pomocą wiarę aż do kontemplacji również pojmowania tajemnicy planu Bożego (GS 15). Kontemplacja wyraża niezwykłe, nieustanne istnienie myślą a sercem przy Bogu (por. PC 5), między Jego tajemnic, głównie odnośnie aż do człowieka. Początkiem kontemplacji są oczy zwrócone na Boga, jedynie na Boga. Pośród wielu miłosnych poznań dokonuje się introdukcja w nową duchową topografię.Pośród niej rozkwita otchłań serca w środku gorącym spojrzeniu, czystym, pełnym ufności, zwróconym w kierunku Ojcu w środku niebiosach. Aby wprowadzić się do wnętrza dziedzinę kontemplacji, wewnątrz niezwykłą nocna pora kontemplacji powinno się wyszczególnić klasyczny treść św. Jana od czasu Krzyża:Orygenes do wnętrza Contra Celsum pisze: Zamknijcie wasze zmysły, wznieście pogląd waszego ducha natomiast oddalając się od chwili ciała, otwórzcie oczy waszego ducha – to niesłychany sposób, ażeby ujrzeć Boga.Św. Jan od Krzyża: Dusza powinna na owo samo z miłości spostrzegać na Boga… żyć niewzruszenie z miłosną uwagą, i prostą dodatkowo szczerą wzorem ten, który otwiera oczy z myślą o miłości (ŻPM 3,33). Kontemplacja wewnątrz swej istocie wiąże się z otwieraniem oczu z miłości. Mieć zakochane oczy. tzn. zezwolić ofiarowaną eros również odpowiedzieć kochając. Dlatego rozciąga się niewiasta na życie. Być zdolnym aż do kontemplacji znaczy wykopać, że jestem miłowany, że jest Ktoś, kto tęskni. 2. Kontemplacja lectio divinaBenedyktyńska zwyczaj kontemplacyjna lectio divina przekazana została do wnętrza formie listu o. Guigo Kartuza aż do brata Gerwazego. Guigo II (zm. circa 1193 roku) wstąpił do zakonu wewnątrz Grande Chartreuse, którego został wieloletnim generałem, jakkolwiek w środku końcu poświęcił się wyłącznie kontemplacji również pokucie. W liście zawarł klasyczne pouczenia kształtujące multum pokoleń monastycznych: Gdy pewnego dnia, zaręczony pracą ręczną zacząłem kontemplować o ćwiczeniu się człowieka duchowego, wtem duszy rozmyślającej ukazały się czwórka stopnie duchowe, a to znaczy: oczytanie, rozmyślanie, modlitwa tudzież kontemplacja. […] Czytanie (lectio) jest wtedy pracowitym rozważaniem Pism z wielką uwagą. Rozmyślanie (meditatio) jest gorliwym działaniem umysłu, szukającego - drogą własnego rozumowania - poznania ukrytej prawdy. Modlitwa (oratio) jest pobożnym wysiłkiem serca, mającym na celu oddalenie złych rzeczy również osiągnięcie dobrych. Kontemplacja (contemplatio) jest uniesieniem pod adresem Bogu trwożliwego umysłu, kosztującego radości słodyczy wiecznej.Właściwości czterech stopniOkreśliwszy w związku z tym poprzednio cztery stopnie, pozostaje nam pojmować ich właściwości. Czytanie zatem szuka słodkości błogosławionego życia, rozmyślanie znajduje j ą, pacierz prosi o więcej, medytacja smakuje . Stąd oraz sam jeden Pan mówi: Szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, tudzież otworzą wam. Szukajcie na skroś oczytanie, a znajdziecie przy użyciu rozmyślanie; kołaczcie na modlitwie, oraz będzie wam otworzone wewnątrz kontemplacji. Czytanie pozornie podaje aż do ust fenomenalny żarcie, rozmyślanie rozgniata go plus przeżuwa, pacierz wydobywa odczucie smakowe, zagłębianie się wewnątrz myślach zaś jest samą słodyczą, która raduje także nasyca. Czytanie dotyka niemal zaledwie powierzchni, rozmyślanie przenika głębiej, pacierz jest prośbą pełną pragnienia, rozpamiętywanie - radością otrzymanej słodyczy.[…]RozmyślanieUważne stąd rozmyślanie, postępując z przodu nie pozostaje na zewnątrz, nie tkwi na powierzchni, głębiej posuwa stopę. Przenika wewnętrzne sprawy, przeszukuje każdą spośród osobna. Pilnie rozważa, że Jezus negacja logiczna powiedział: błogosławieni czystego ciała, niemniej jednak serca. Bo nie dosyć tego posiadać ręce czyste od momentu złych uczynków, chyba że zarówno umysłu negacja logiczna obmyjemy ze zdrożnych rozważań. Potwierdza to uznanie proroka, mówiącego: Któż wstąpi na górę Pana ewentualnie jaki stanie w Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych także czystego serca. Jak z zapałem musiał spekulować tę dziewictwo serca ów wieszcz, po tym jak modląc się mówił: Serce czyste stwórz we mnie, Boże również również: Jeżeli znalazłbym nieprawość wewnątrz mym sercu, Pan by mnie nie wysłuchał. Dusza toteż rozmyśla o tym, kiedy nader troszczył się o tę niewinność beatyfikowany Hiob, który mówił: Zawarłem sojusz z moimi oczami, by co więcej nie spojrzeć na pannę. Oto kiedy niesłychanie strzegł się ślubny święty, który zamykał swoje oczy, by negacja logiczna obserwować na próżność, żeby niebacznie nie dojrzeć tego, czego - zachęcony - mógłby pożądać. […] Dusza, zapalona takimi pochodniami, takimi rozbudzona pragnieniami, rozbiwszy fiolka alabastrowego olejku, zaczyna wyczuwać jego słodkość - wciąż negacja logiczna smakiem, jednakowoż prawie powonieniem. I myśli, jakże słodko byłoby znosić tej czystości, o której z wykorzystaniem rozmyślaniu wie, jakim sposobem wielce jest miłą. Lecz cóż uczyni? Płonie pragnieniem posiadania, oraz negacja logiczna widzi wewnątrz sobie sposobu, w charakterze mogłaby ją posiąść: im więcej szuka, tym więcej pragnie. Gdy mnoży rozmyślania, pomnaża natomiast smutek, ponieważ pragnąc słodyczy czystości serca, negacja logiczna prawdopodobnie jej posmakować. Albowiem ten, który czyta lub rozmyśla, nie prawdopodobnie postrzegać owej słodyczy, jeśliby negacja logiczna będzie mu to dane spośród górska kraina […]ModlitwaDusza zatem widząc, że sama z siebie nie przypuszczalnie osiągnąć cel aż do upragnionych słodyczy poznania i doświadczenia oraz że im w wyższym stopniu zstępuje do wnętrza matołek serca, tym bardziej raduje się Bóg, upokarza się również ucieka się do modlitwy, mówiąc: Panie, który ukazujesz się ostatkiem sił ludziom czystego serca, oto na skroś czytanie zaś rozmyślanie badałam, w charakterze mogłabym posiąść prawdziwą wianek, abym zbyt jej pośrednictwem mogła na skroś innymi słowy acz wewnątrz małej części rozpoznać Ciebie. Szukałam Twego oblicza, Panie, oblicza Twego poszukiwałam. Długo rozważałam wewnątrz mym sercu, aż rozgorzał w środku poprzednio gorliwość tudzież hobby, by bardziej Cię poznać. Dajesz mi się uchwycić sens, podczas kiedy łamiesz na rzecz mnie bochenek Pisma Świętego, a im w wyższym stopniu Cię poznaję, tym bardziej zawrzeć znajomość Cię pragnę, uprzednio negacja logiczna z lekka, wedle litery, ale za pomocą doświadczenie.[…] Kontemplacja Tymi tudzież podobnymi słowami, pełnymi ognia, dusza rozpala swoje pożądanie, okazuje swoje uczucie. Tymi śpiewami przywołuje Oblubieńca. Pan zaś, którego oczy patrzą na sprawiedliwych, oraz uszy Jego otwarte są na ich prośby, nie czeka poniekąd aż skończą się te błagania, wszelako przerywając rytm modlitwy z nagła się ukazuje natomiast prędko wybiega w przeciwieństwie spragnionej duszy zaś rozlewając rosę niebiańskiej słodyczy, namaszczając najlepszym olejkiem, ożywia ją zmęczoną, pragnącą - nasyca, wysuszoną orzeźwia także sprawia, w środku przedziwny rozwiązanie umacniając, ożywiając, upajając także otrzeźwiając, iż zapomniawszy o rzeczach ziemskich, pamięta pani tylko o Nim. I jednakowo gdy cielesne żądze zwyciężają duszę w ten podejście nader, że porzuca ona wszelkie użycie rozumu, a gość staje się nieomal nieodróżnialny nieabstrakcyjny, rzeczywiście też ze względu tej niebieskiej kontemplacji wszelkie poruszenia cielesne nie inaczej są pochłaniane tudzież opanowywane poprzez duszę, że padlina w tej chwili wewnątrz niczym się jej negacja logiczna sprzeciwia oraz istota ludzka staje się w pewnym sensie skończony duchowy. 3. Kształtowanie ognika miłościŚw. Bonawentura (Giovanni Fidanza, 1217-1274), podczas studiów w Paryżu wewnątrz 1243 związał się z zakonem franciszkańskim. Po dwudziestu latach uprawiania teologii, został wybrany na generała; kolejny kardynał oraz biskup Albano. Rozwijając tajemnicę duchowego wzrostu wewnątrz Rozmowie z samym sobą o czterech rodzajach modlitwy myślnej, Doktor Kościoła zakreśla kierunki krzyża:Przedmiotem pobożnego duchowego szkolenie mają znajdować się rzeczy wewnętrzne dodatkowo zewnętrzne, głębokie a wysokie.Po zupa, psyche pobożna powinna w poprzek wprawa duchowe odwrócić promień kontemplacji na swoje wnętrze, żeby zwiedzać, niczym jest ukształtowana na wskroś naturę, zniekształcona przez zły uczynek, naprawiona w poprzek łaskę.Po drugie, powinna przesunąć promień kontemplacji na rzeczy zewnętrzne, aby uchwycić sens, w charakterze niestałe jest ziemskie mnogość, podczas gdy niewiadoma ziemska hardość plus gdy żałosna ziemska wielkość.Po trzecie, powinna przestawić promień kontemplacji ku głębi, żeby zorientować się nieuniknioną mus ludzkiej śmierci, straszną szorstkość Sądu Ostatecznego a karę piekła negacja logiczna do zniesienia.Po czwarte, powinna przydzielić promień kontemplacji ku wysokości, żeby zrozumieć niebieską wesołość, jej nieocenioną atut, niewymowną uniesienie tudzież nieskończoną wieczność.Duszo pobożna, oto jest tamten błogosławiony krzyż, szczegółowy czterema kierunkami, na którym na skroś ustawiczne rozmyślanie winnaś zawisnąć jak jeden mąż ze swym najsłodszym oblubieńcem Jezusem Chrystusem. Oto jest ten płomienisty furgon, zaopatrzony wewnątrz kwartet koła, na którym w poprzek usilną kontemplację winnaś wkraczać aż do pałacu nieba, w środku wykładnik w środku swoim najwierniejszym Przyjacielem.W dziełku Trzy kochany, ewentualnie ostrzał miłości, zostawił praktyczne wskazania dla wejścia na drogę kontemplacji.Powiedzmy, jak na przykład mamy trenować się w stosunku aż do ognika mądrości. Należy owo czynić do wnętrza takim porządku:

Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że jeśliby od momentu Ciebie odejdzie, to ociupinę lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — do wnętrza tylna część, w bok, znowu w środku przód — wzdłuż i wszerz jej wszystko dolega okrutnie. A dopiero Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz odkąd nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz a mówisz: „Biegnijcie — Ja was nieść będę, Ja was powiodę, Ja was w tamtym miejscu poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza zbieg okoliczności człowieka, jest błądzenie prowadzące aż do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili jak na przykład owce, wszystek spośród nas się obrócił w kierunku własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego negacja logiczna znaleźli drogi. Cierpieli życzenie i zapędy plus wygasało w nich byt” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako treść podatna na złudzenia, w środku których potrafi upierać się uparcie, aż aż do tragicznego finału. Podobnie na kształt jeden z bohaterów powieści Goldinga — osoba duchowna pouczający tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w środku strachu, wiedząc, że konstrukcja dachu nie ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: basteja wali się z hukiem, niszcząc Dom Boży zaś okoliczne domy, a gorsza połowa samodzielnie popada do wnętrza obłęd.Grzech objawia się jako gwałtowny prąd aż do przepaści (w środku przekonaniu, iż podążam do krainy szczęścia) bądź jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku człowiek łamie sobie kości. Iluzja szczęścia ponieważ jest w jaki sposób obraz filmowy wyświetlany na ścianie. Gdy VIP usiłuje wskoczyć w jego środek, wali głową w mur. Gdy diablik stwarzał religijny Antoniemu iluzje ponętnej kobiety do wnętrza jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, iż jest wciągany do wnętrza grę pozorów, która ma rozbić jego wierność Bogu natomiast zmóc nieustępliwe zamiłowanie podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — człowiek pogrąża się wewnątrz rozpaczy, osamotnieniu także poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, iż ściganie w środku tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na manowce:W nawróceniu pierwszą sprawą jest poklask własnego stanu. Człowiek potrafi latami hamować smutek przeżytej katastrofy i wyczyniać sobie trwanie na dnie przepaści. Pomaga mu do wnętrza tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie strzelać pogruchotanych kości. Te środki zaradcze wciąż bardziej pustoszą eteryczny stwór człowieka, zamieniając go w środku snujące się widmo. Ich niewyczerpany jadłospis sprowadza się aż do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od chwili jego własnego serca, zaś tym samym od momentu Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu dodatkowo jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących również pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo poczucie słabości zaś niemocy autentycznego powrotu aż do Boga. Lęk, że nigdy negacja logiczna uda mi się wtargnąć ogromnego dystansu, kto wyznacza moje w rzeczy samej dalekie odejście. Być przypuszczalnie owo właśnie wprawa stało się udziałem Judasza, który wewnątrz swoim osamotnieniu uznał, iż nie istnieje wprzódy fortel powrotu. Zbyt w dużej mierze odszedłem, bym był wewnątrz stanie rzec: cała wstecz!Druga figura owo ogromne poczucie winy, odbierające zapęd do życia dodatkowo powaga aż do siebie. Człowiek właśnie ogromnie koncentruje się na własnym upadku, że jego cień przysłania mu litość Boga.Czasem wewnątrz prawdziwym przeżyciu żalu wewnątrz grzechy przeszkadza psychiczne poczucie winy, w środku którym do wnętrza siedlisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że z powodu naszych pomyłek również złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem egzystować taki prostak? Jak mogłem to wyrządzić? Jak mogłem owo ogłosić?Trzecia wygląd to skłonność zrobienia gruntownego porządku wewnątrz swoim życiu moralnym a religijnym oparta nagminnie na wierze, że pełnia da się przepracować natomiast uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie poza tym niejednokrotnie z lęku przed zatratą siebie wewnątrz grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być przypuszczalnie ta sylwetka rodzi się z poczucia, iż o ile mam zasłużyć na Bożą namiętność, muszę unaocznić się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest absencja myślenia o nawróceniu jako drodze, na której do końca życia będzie się w środku człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma jako że takiego momentu, do wnętrza którym moglibyśmy mówić: — Dziękuję Ci, Boże, iż jestem w rzeczy samej doskonały. Przypowieść o celniku natomiast faryzeuszu stanowi uwaga przedtem postawą definitywnego zwycięzcy w duchowych bojach.Poszukajmy do wnętrza słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na od początku do końca przeżyte nawrócenie.Zachwyt, jaki rodzi się wewnątrz duszy Augustyna, ma swoje przyczyna w środku odkryciu zasadniczego na rzecz chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi do grzesznika, tak aby otworzyć mu oczy na liczba, do wnętrza jakim się znajduje. Przychodzi, tak aby dać wewnątrz wyniku go na własnych rękach spośród piekła, aż do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności w sąsiedztwie grzeszniku jest zlot spośród Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest krańcowo mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — negacja logiczna kochanków, ale wręcz mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się niczym do wnętrza zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w środku rozpaczliwym oczekiwaniu, iż tym jak jeden mąż się uda, że znajdzie właściwego mężczyznę, przyczyna, które ją napoi. Rozmowa z Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wymyślić własne zagubienie, negacja logiczna czując się blisko tym potępioną. Droga przychodzi aż do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych w te pędy na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła skierować się aż do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą tudzież życiem; oblekając się wewnątrz trup, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj również szukaj wartościowy, abyś doszedł do prawdy oraz życia”. Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, sposób sama do ciebie przyszła a śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię nie inaczej obudziła! Wstań oraz chodź!